Wat een ‘adem-vrij en/of adem-verruimend’ boek!
Het jonge christendom was een spiritualiteit
van grensverleggende liefde en sociale verbondenheid
vanuit de nieuwe, vrije Geest van Jezus!
Vanaf de derde eeuw werd het christendom echter weer een traditionele religie, met strikte en hiërarchisch geleide afbakening van leer en structuur.
Die christelijke religie werd later zelfs Rijksgodsdienst en Staatsgodsdienst. Stel je voor!!
De christenheid werd een groots maar zeer dubbelzinnig tijdvak.
Maar dat werd - na de pijnlijke godsdienstoorlogen -
vanaf de 18de afgebouwd. Het verzwakte traag maar gestaag.
Vandaag zien we - met onze eigen ogen –
het einde van dat lange en heel ‘verkerkelijkte’ christendom.
Het einde van een tijdvak, maar juist nu komt er elke dag
meer ruimte vrij én uitdaging
om terug te keren naar de spirit van het eerste christendom,
naar de vernieuwende en creatieve geest
van Jezus, Paulus en de evangelisten.
Er komen uitgerekend in onze nieuwe tijd nieuwe kansen
om weer aan te knopen bij die nieuwe christelijke godsdienstigheid van toen.
En dat is al her en der bezig in de oude beddingen
en op nieuwe plekken.
Joseph Moingt roept in zijn boek ‘L’Esprit du Christianisme’ (2018)
zijn lezers op om vrijmoedig en krachtdadig
‘open, vrije en verbindende’ christenen te worden,
zoals die ‘oorspronkelijke’ christenen in het Nieuwe Testament.
